Black Moon to nowojorskie trio ze stajni CNR Records (nagrywają tam m.in. ONYX, DAS EFX). Wydawcy wymieniają swoich podopiecznych jednym tchem obok takich sław jak Biggie, czy Gangstarr. Swego rodzaju potwierdzeniem tych aspiracji było niewątpliwie uznanie Black Moon za jeden ze 100 najlepszych hip-hop'owych składów wszechczasów (lista sporządzona przez prestiżowy magazyn The Source). Członek zespołu, Buckshot określa graną przez Black Moon muzykę jako "mroczny hip-hop", ale jednocześnie przestrzega przed jednoznacznym klasyfikowaniem grupy i przypisywaniem jej określonego stylu. Po wysłuchaniu "Total Eclipse", na pewno bym się tego nie podjął. Nie dlatego, że płyta jest zróżnicowana, że co chwilę zaskakuje nowym brzmieniem i oryginalnymi pomysłami. Nie dlatego, że Black Moon są bardzo nowatorscy i trudno ich do kogokolwiek porównać. Nie zdecydowałbym się na opisanie ich stylu, bo oni tego stylu po prostu nie mają (a przynajmniej nie pokazują go na tej płycie). Wątpię, żebym za dwa tygodnie rozpoznał ich, gdybym usłyszał którąś z ich starszych piosenek w radiu.
Album nie jest mroczny tylko niemrawy. Nie ma tu zbyt wiele elementów przykuwających uwagę słuchacza. Poza kilkoma momentami, w których pojawia się promyk nadziei, że coś "drgnie" (np. numer "Stoned Iz The Way"), płyta "przechodzi niezauważona". Niby bity są poprawne, a rymy niezłe, ale z wszystkich stron powiewa (i to momentami mocno) monotonią. Nie jest to na pewno produkcja godna wykonawcy z pierwszej setki wszechczasów. Fanatyczni fani brooklynskiego brzmienia (o ile w ogóle tacy w Polsce są) mogą się zainteresować "Total Eclipse", reszcie nie polecam.